COLUMN VAN MEIS… Alles was raak

Herken je dat gevoel dat je je realiseert dat je ouder wordt? En hoe verrekte lastig het is dat je je gewoon niet meer kunt herinneren hoe je dacht toen je puberde? Ergens van binnen kan ik het beeld nog wel oproepen, als 14-jarige, waarop ik dacht dat ik het allemaal al wel wist. En dat je mij niks meer hoefde uit te leggen. Ik had het allemaal al wel gezien, wist heus wel hoe ik voor mezelf moest zorgen. Ik kon toch tenminste een aardappel koken.

Maar ergens ben je ook kwijtgeraakt wie je was toen je puber was, je bent er voorbij gegroeid. Je kunt op de één of andere manier dat momentum niet meer terugpakken. En daarom moeten we als volwassenen ook nooit denken dat wij wel even weten hoe het zit met jongeren en voor hen kunnen denken. Want dat kunnen we niet. En dat terwijl we veel van ons werk inzetten voor die jongeren, zodat zij in een omgeving opgroeien waar middelengebruik niet meer aan de orde is en waarin zij kunnen doorstomen tot krachtige volwassenen die op eigen wijze hun leven inrichten.

Meis Broeders

Donderdag 16 februari vond de dialoogsessie van Opgroeien in een Kansrijke Omgeving (OKO) plaats. Een mooie mix van professionals uit diverse sectoren was aanwezig om met elkaar de resultaten van de OKO-monitor te bespreken. Deze monitor is vorig jaar rondom de herfstvakantie uitgezet bij alle 2e- en 4e-klassers van het voortgezet onderwijs. En ondanks dat we al een jaar met OKO bezig zijn, voelde dit voor projectleider Ferry, ons team en mijzelf stiekem toch wel als de echte kick-off van onze preventieve aanpak voor 12- tot en met 18-jarigen op ons eiland.

Hoe mooi was het dat er ook verschillende jongeren aanwezig waren om met ons mee te praten. En rechtstreeks van hen te horen hoe zij tegen dingen aankijken. Het mooie was: alles wat ze zeiden was raak. Linea recta vanuit hun eigen belevingswereld kwamen zij met krachtige opmerkingen onze volwassen onwetendheid binnen. Het gaf mij wat flashbacks terug naar mijn eigen pubertijd. En hoe stompzinnig ik het vond dat volwassenen echt niet snappen hoe het bij jongeren zit: ze waren het toch immers zelf ook geweest? Ik kon niet anders dan de conclusie trekken: ik word oud… En: wat een kracht zit er toch in onze jongeren! Zonder hen kunnen we dit niet tot een succes maken.